Մենք գնացել էինք Մատենադարան: Այնտեղ գտնվում էր Մովսես Խորենացու և Մեսրոպ Մաշտոցի արձանները: Մուտքի մոտ կան հայ մտավորականների արձաններ: Կա նաև առաջին հայերենով թարքմանաց նախադասությունը, որը գրել է Մեսրոպ Մաշտոցը հայերենի այբուբենը ստեղծելուց հետո՝ <<Ճնաչել զիմաստություն և զխրատ, իմանալ զբանս հանճարոյ>>: Երբ մենք մտանք ներս բարձրացանք երրորդ հարկ այնտեղ, տեսանք Որդան կարմիրով գրված գրքեր, կար նաև ադամանդով և ռուբիններով, ոսկով արված գեղեցիկ գրքեր: Տեսանք թե հին ժամանակներում ինչ ներկերով էին նկարում և իմացանք դրանց անուները: Ինձ համար շատ հետաքրքիր անուններ էին՝ մումիա, լազուր, կանաչհող: Նաև այնտեղ կար ամենամեծ գիրքը՝ Մշո Ճառընտիր, որի մոտավորապես վեց հարյուր երեսուն վեց էջերի կեսը վնասված էին: Ինձ շատ դուր եկավ մեր ճամփորդությունը: